چه عملی انسان را خوشبخت می‌کند؟

چه عملی انسان را خوشبخت می‌کند؟

روشن است که هرکس رمز خوشبختی را از دیدگاه خود بیان می کند.

یکی در مال و ثروت، یکی در شغل و مقام، دیگری در حسب و نسب و … لکن تمام آن در این نکته مشترکند که خوشبختی یعنی رضایت مندی از وضعیت موجود و خوشبخت کسی است که از وضعیت خود راضی باشد.

به راستی در این دنیای پر از غوغا و در این زندگی های مالامال از مشغولیت ها و گرفتاری ها ،چه کسی سعادتمند است و برای گشودن خوشبختی ، نیازمند چه کلیدی هستیم؟

قرآن کریم نیز در این خصوص ما را اینگونه راهنمایی می کند:

خداوند در سوره مائده آیه 19 می فرماید: امروز روزی است که صداقت راستگویان، به آنها سود می بخشد و باغ هایی از بهشت به آنها ارزانی می شود که از زیر( درختان ) آن جوی آب می گذرد ، آنها تا ابد در آن جاودانه می مانند ، هم خدا از آنها خوشنود است و هم آنها از خدا خوشنود هستند این همان رستگاری بزرگ است.»

در این آیه خداوند پس از ذکر باغ های بهشت با آن همه نعمت هایش ، نعمت خوشنودی و رضایتمندی دوطرفه خداوند از بنده و بندگان از خداوند را بیان می کند و به دنبال آن می فرماید : “ذلِکَ الفَوزُ العَظیمُ ”

این نشان می دهد این رضایت دو جانبه تا چه اندازه واجد اهمیت است زیرا ممکن است یک بنده و عبد غرق

عالی ترین نعمت ها باشد ولی هنگامی که احساس می کند مولی و محبوب و معبود او از او راضی نیست، تمام آن نعمتها و مواهب در کام و جانش تلخ گردد و نیز ممکن است انسان واجد همه چیز باشد ولی به آنچه دارد راضی و قانع نباشد.

بدیهی است آن همه نعمت، با وجود این حالت او را خوشنود نخواهد کرد و ناراحتی مرموزی دائماً او را آزار و شکنجه می دهد و آرامش روح و روان – که بزرگترین موهبت الهی است – را از او می گیرد.

علاوه بر این هنگامی که خدا از کسی خوشنود باشد، هرچه بخواهد به او می دهد و هنگامی که هرچه خواست به او داد، او نیز خوشنود می شود.

براساس آموزه قرآن، بالاترین نعمت این است که خدا از انسان خوشنود و او نیز از خدایش راضی باشد، البته باید توجه داشت که این مسأله سعادت و خوشبختی که در قرآن از آن یاد شده است، مخصوص آخرت نیست و در دنیا هم بالاترین نعمت است.

بنابراین خوشبخت کسی است که خدا از او راضی بوده و او نیز از خداوند و در نتیجه از زندگی و موقعیت و وضعیتش راضی است. چراکه طبق آیه 18 سوره فتح:« رضایت خداوند، سکینه و آرامش را در پی دارد.»

بدیهی است کسی که آرامش دارد خوشبخت است حتی اگر از نظر ظاهری هم مرفه نباشد،چنانکه عکس این مطلب نیز صادق است . پس برای تحصیل خوشبختی باید در جهت کسب رضای الهی گام برداریم.

راه های رسیدن به رضای الهی :

1- صدق و صفای باطن

خداوندکریم در سوره فتح آیه 18 می فرمایند : « لـَـقَد رَضِیَ اللهُ عَنِ المُؤمِنینَ اِذ یُبایِعُونَکَ … ، آنانکه دست به دست پیامبر خدا و رهبر خود دادند و از صمیم دل اظهار وفاداری کردند، مورد رضایت خدا بوده و به آرامش قلبی دست می یابند . آنچنان آرامشی که در میان انبوه دشمنان و در میان سلاح های آماده ی آن ها ، با نداشتن اسلحه کافی، ترس و وحشتی به دل راه نداده و همچون کوه استوار و پابرجا می ایستند.»

لذا الطاف خاص و امداد های الهی شامل حال کسانی می شود که دارای خلوص نیت باشند.

نزول سکینه الهی در صورتی است که صدق و صفای باطن، حقیقتاً وجود داشته باشد و خداوند با علم به خلوص و صداقت فرد ،از او راضی شده و سکینه و آرامش را براو نازل می فرماید.

امیر المؤمنین علیه السلام در خطبه 56 نهج البلاغه وقتی که از پایمردی مسلمانان نخستین و جهاد بی نظیر خود با دشمن سخن می گوید و مخاطبان سست عنصر را مورد نکوهش قرار می دهد، می فرماید :

” هنگامی که خداوند صدق و اخلاص ما را دید ، خواری و ذلت را بر دشمن و پیروزی و نصر را بر ما نازل کرد تا آنجا که اسلام بر صفحه زمین گسترده شد و مناطق پهناوری را برای دین خویش برگزید. به جانم سوگند، اگر ما در مبارزه همچون شما بودیم ، هرگز پایه ای از دین برپا نمی شد و شاخه ای از درخت ایمان سبز نمی گشت .”

2-ایمان و عمل صالح

در آیه 7و8 سوره بیّنه می خوانیم :” اِنَّ الَّذینَ آمَنُوا و عَمِلُوا الصَّالِحاتِ …….. رَضِیَ اللهُ عَنهُمَ وَ رَضُوا عَنهُ ، آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، پاداششان این است که هم خدا از آنها خوشنود است و هم آنها از خدا.”

3- بیم و خشیت از خدا

در آیه 8 سوره بیّنه آمده است :” ذلِکَ لِمَن خَشِیَ رَبَّهُ ، این مقام والا از آن کسی است که از پروردگار بیم داشته باشد.” یعنی رسیدن به مقام رضا، از خوف و خشیت خدا سرچشمه می گیرد. چراکه همین بیم و خشیت، انگیزه ای برای حرکت به سوی هرگونه اطاعت و تقوی و عمل صالح است.

4-کسب علم

بعضی از مفسران با ضمیمه کردن آیه فوق به آیه 28 سوره فاطر که می فرماید: ” اِنَّما یَخشَی اللهَ مِن عِبادِهِ العُلَمؤُا ، تنها دانایان از خدا بیم دارند.” چنین نتیجه گرفته اند که بهشت در واقع حقّ مسلم دانشمندان و آگاهان است و در سایه این خصلت است که انسان به سود و زیان خود اهمیت داده  و برای رسیدن به سعادت و خوشبختی خود تلاش می نماید.

نتیجه گیری

خوشبختی واقعی در رسیدن به مقام رضایت از خداوند و رضایت خداوند از انسان است که حاصل آن نزول آرامش و سکینه به قلب انسان است و برای رسیدن به این مقام باید از ایمان و عمل صالح ، صدق و صفای باطن ، خشیت از خداوند و تحصیل علم کمک گرفت.

برچسب ها: بدون برچسب

نظر شما چیست؟

فیلد های ضروری با ستاره * مشخص شده اند.